Vooruitkijken is altijd goed. Maar de jaarwisseling is daar wel bijzonder geschikt voor. Met het ene been staan we in ‘oud’, maar het andere in ‘nieuw’. Tel daarbij op de rust van de feestdagen, en we komen tot inspirerende gedachten.
Dat lijkt nu misschien vreemd. Wat nou inspirerend? Ons laaggelegen poldertje lijkt eerder verstikkend. Het erfgoed van boerengeneraties is in Den Haag op losse schroeven gezet. In de Haagse ijver naar een schone wereld krijgen bouw- en grondverzetbedrijven klappen om hun oren. Natuurlijk, stilstand is achteruitgang. Maar onbezonnen vooruitgang is óók achteruitgang. Als kraanbedrijf merken we dat zelf ook. Er hangt een zweem van onzekerheid rond ons beeld van de toekomst. Stikstof en PFAS gaan ons omzet kosten.
En tóch inspirerende gedachten.
Misschien wat dromeriger dan op een gemiddelde werkdag, dat geef ik toe. Wat meer van afstand. Wat nieuwsgieriger. En dan zie ik op de grens van oud en nieuw iets anders. Ik parkeer even de boosheid, de verwijten, het onbegrip. En ik realiseer me dat ongewenste gebeurtenissen soms tot nieuwe ontdekkingen leiden. Nieuwe ontwikkelingen.
(Als het je overigens een worst is of onze kinderen nog in een fatsoenlijke wereld wonen, kan je beter niet verder lezen. Als je alleen kunt denken aan je winstcijfers van vandaag en gisteren, dan komt er een punt waarop we elkaar niet begrijpen.)
Je zult het met me eens zijn, dat de stikstof- en PFAS-hysterie ons allemaal dwingt tot nadenken. We moeten wel, en stiekem gaan we het op een dag ook een beetje willen. Bij BKV merken we dat nu al. Voorheen was het hooguit leuk meegenomen dat onze kranen op klimaatneutrale diesel (TRAXX zero) rijden, en minder CO2, stikstof (NOx) en fijnstof uitstoten. Nú is het ineens goud waard. Opdrachtgevers vragen er zelfs naar. Mobiele torenkranen kunnen al jarenlang op krachtstroom 62 ampére draaien, maar niemand interesseerde dat. Volgend jaar krijgen we kranen die zelfs op gewoon 32 ampére hun werk kunnen doen. Omdat wij het dankzij al die gekte van de laatste maanden nóg belangrijker vinden.
We maken ineens een sprong in ons denken. In ons willen. En in ons handelen. Een noodsprong misschien. Maar het is toch een sprong, en met springen kom je ver.
Als ik opnieuw uitzoom, zie ik dat er eigenlijk iets heel gewoons gebeurt. Iets dat mijn vader al deed in de jaren zeventig, toen hij zijn familiebedrijf runde. Namelijk dit: naar buiten kijken, je ogen geloven, en je business erop afstemmen. Da’s nu wellicht hoog-over voor jou, als de stikstofaffaire je echt veel financiële pijn doet en je in de greep bent van overlevingsvraagstukken. Maar ik ben er zeker van dat er ooit een jaarwisseling komt, dat we er samen zó op terugkijken. Terwijl we grappen maken over diesel. Over locomotieven. Over kranen op fossiele brandstoffen. Grappen over dingen die nu helemaal niet grappig zijn.
Mocht je er rond de jaarwisseling nog tijd voor hebben, dan moedig ik je aan. Zoom eens uit. Dan komt er een inspirerende toekomst dichtbij. Ik wens je een gezond en verrassend voorspoedig nieuwjaar!
Daan Deij
